OPIS

Do niedawna literatura dokumentu osobistego kobiet była marginalizowana w praktykach badawczych, wydawniczych i archiwalnych, ponieważ była kojarzona z zapiskami mniej wartościowymi, dotyczącymi błahej materii życia codziennego niebędącej przedmiotem zainteresowania historyków ani nie posiadającej wartości dla literaturoznawców. Jak jednak pokazują prowadzone od kilkunastu lat na świecie projekty archiwalne dotyczycące archiwów kobiecych podejście to się zmieniło. Przekroczenie tradycyjnego rozumienia egodokumentów kobiet i zapoznanie się z ich archiwalnymi zasobami, pozwaliło odnaleźć m.in.: ważne materiały do poznania życia codziennego i wydarzeń epokowych przez pryzmat często nieobecnej dotąd narracji, ciekawe źródła dla dalszych badań w wielu dziedzinach humanistyki i nauk społecznych, a także teksty w szczególny sposób zasługujące na publikację; ślady życia emocjonalnego i intelektualnego kobiet przeszłych generacji; nieznane dotąd linie genealogii kobiecych: znane kobiety zasłużone w kulturze polskiej formowały się wśród swoich krewnych (matki, babki, ciotki, siostry, kuzynki), przyjaciółek, nauczycielek, których imiona są mało znane, a zasługi edukacyjne często ogromne – wnioskować możemy o tym z nieznanej korespondencji, pamiętników itp. ujawniających sieci rodzinne i towarzyskie, w których obracały się kobiety; zapisy niepowtarzalnej egzystencji kobiet, które chciały przekazać przyszłym pokoleniom, sięgając po formy autobiograficzne; źródła do poznania historii życia codziennego, obyczajowości, emocji, historii medycyny, historii wychowania itp.; źródła do pisania biografii kobiet.

Cele grupy

Celem grupy roboczej Daria – cyfrowe archiwa kobiet jest: zbudowanie i rozwijanie infrastruktury internetowej umożliwiającej gromadzenie, katalogowanie i wyszukiwanie materiałów dotyczących historii kobiet na całym świecie, stworzenie dostępnej online bazy danych o niewydanych rękopisach kobiet o charakterze egodokumentów: dziennikach, pamiętnikach, autobiografiach, listach itp. oraz dokumentów urzędowych i dotyczących życia codziennego oraz związanej z tym ikonografii, materiałów wizualnych i multimedialnych; budowa cyfrowych zasobów dot. historii kobiet, ich inwentaryzowanie, trwałe przechowywanie, udostępnianie na zasadach wolnego dostępu (open access) zainteresowanym użytkownikom; wytworzenie e-narzędzi i tezaurusa do analizy i opracowywania w bazach danych dokumentów osobistych i urzędowych dotyczących historii kobiet.

UCZESTNICY

• Instytut Badań Literackich PAN
• Uniwersytet Warszawski
• Uniwersytet Jagielloński
• Instytut Slawistyki PAN
• Instytut Filozofii i Socjologii PAN
• Uniwersytet w Białymstoku
• Uniwersytet im. Jana Kochanowskiego w Kielcach
• Uniwersytet im. Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie
• Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
• Centrum Sztuki Współczesnej
• Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”

ZESPÓŁ BADAWCZY

• Przewodnicząca grupy: Monika Rudaś-Grodzka, IBL PAN
• Agata Adamiecka, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
• Delfina Bechtel, Université Paris-Sorbonne
• Justyna Beinek, Sewanee, The University of the South
• Wiesław Caban, Uniwersytet im. Jana Kochanowskiego w Kielcach
• Monika Gabryś, UMCS
• Maria Gołębiewska, IFiS PAN
• Lech Trzcionkowski, UJ
• Danuta Zawadzka, UwB
• Joanna Żylińska, Goldsmiths, University of London
• Natalia Judzińska, Zespół Archiwum Kobiet IBL PAN
• Bożena Karwowska, University of British Columbia
• Emilia Kolinko, Zespół Archiwum Kobiet IBL PAN
• Łukasz Kowalski, Brama Grodzka
• Urszula Kropiwiec, CSW
• Małgorzata Ludwisiak, CSW
• Lucyna Marzec, UAM
• Laura Mincer, University of Genua
• Anna Muller, Univeristy of Michigan, Dearborn
• Katarzyna Nadana-Sokołowska, IBL PAN
• Anna Rosner, Żydowski Instytut Historyczny
• Ewa Serafin-Prusator, IS PAN
• Marta Taperek, Zespół Archiwum Kobiet IBL PAN
• Marcin Wilkowski, UW

KONTAKT

Dr hab. Monika Rudaś-Grodzka
Zespół Archiwum Kobiet IBL PAN
ul. Nowy Świat 72
00-330 Warszawa
mail: monikarudasgrodzka@gmail.com

Fot. ze zbiorów Rijksmuseum, ok. 1900-1910, domena publiczna